تالار وحدت
مجموعه تالار وحدت با برخورداری از ویژگی های منحصر به فردی که اشاره می شود در زمره مجموعه های فرهنگی و هنری برتر در خاورمیانه است. این مجموعه از ابتدای تأسیس تاکنون همواره میزبان شاخص ترین برنامه های ملی و بین المللی هنری و شاهد حضور مشاهیر هنر ایران و جهان در عرصه های گوناگون موسیقی و نمایش و همچنین برپایی برنامه ها و افتتاحیه ها و اختتامیه های برنامه های گوناگون در کشور بوده است.
روز ۱۷ دی ۱۳۶۰ در مراسم نخستین روز بزرگداشت هفته‌ی وحدت اسلامی که در تالار بزرگ رودکی آغاز شد به پیشنهاد وزیر وقت ارشاد نام «تالار رودکی» به « تالار وحدت» تغییر یافت.
تالار وحدت یکی از مجهزترین و بزرگترین تالارهای اپرا ، موسیقی و تئاتر ایران است که توسط “اوژن (یوگینا) آفتاندلیانس“ بر اساس نمونه “اپرا هال وین“ ساخته شد. ساخت آن در خیابان استاد شهریار (دکتر ارفع سابق) در سال ۱۳۳۶ آغاز شد و پس از ۱۰ سال در آبان ماه ۱۳۴۶ با نام اولین شاعر پارسی گوی و همچنین نوازنده ایرانی “ابوعبدالله جعفر بن محمد رودکی“ افتتاح گردید.
زیر بنای تالار وحدت بالغ بر ۱۵۷۰۰ متر مربع است که ۳۸۴۵ متر مربع از آن در مقطع افقی زیر بنا بوده و مساحت کل ساختمان در ۷ طبقه و همچنین زیر زمین ها به ۲۱۰۰۰ متر مربع می رسد. این ساختمان دارای دو زیرزمین (محل استقرار الکترموتورهای صحنه و ماگنت نور و پاورهای مربوطه) ، تالار کنسرت شامل صحنه و سالن تماشاگران در طبقه همکف و سه طبقه بالکن به صورت نعل اسبی و همچنین ساختمان اداری است. نمای خارجی تالار وحدت با سنگ تراورتن و سنگ های الوان پوشیده شده است.
طبقه همکف
طبقه همکف تالار شامل درهای ورودی، تالار انتظار تماشاگران، رختکن، سرویس بهداشتی، پلکان ها، راهروی غربی، آسانسورها، اتاقهای کنترل نور و صدا و همچنین صحنۀ اصلی است. درهای ورودی به تعداد ۱۰ عدد در ضلع شمالی به سمت خیابان استاد شهریار قرار دارد. این درها تماماً شیشه ای و دو تایی است.
تالار وحدت مجهز به سه دستگاه آسانسور است که یکی از آنها به ظرفیت ۲ نفر در داخل صحنه قرار دارد و علاوه بر آن دو دستگاه آسانسورِ همجوارِ دیگر یکی به ظرفیت ۱۲ نفر و دیگری با ظرفیت ۹ نفر در انتهای راهروی غربیِ تالار به طبقات ساختمان اداری، تالار رودکی، تالار دهلوی و پلاتوهای تمرین منتهی می شود.
ارتفاع سالن انتظار طبقه همکف ۷۵/۵ متر است که سقف آن گچبُری و آیینه کاری شده و ۸ شاخه لوستر کریستالِ مات روشنایی تالار را تأمین می کنند. کف تالار وحدت با سنگ مرمر و راهروها و همچنین پلکانهای دو طرف با موکت مفروش شده است.
در ضلع غربی طبقه همکف، تابلوهای ویترای (نقاشی روی شیشه) از داستانهای اساطیری ادبیات کهن ایران روی دیوارۀ راهرو نصب شدهاند که اثر “استاد علی اکبر صادقی“ است. دیوارۀ جنوبی تالار انتظار طبقه همکف که به شکل یک نیم دایره طراحی شده به عرض ۱۷ متر و ارتفاع ۴۰/۲ متر است. این اثر متعلق به استاد “مهرماه گلستانه“ بوده که به شکل بسیار زیبا و هنرمندانه‌ای با نقشهایی از خنیاگران ایرانی با سنگ و سرامیک طراحی شده است. در طبقه همکف در انحنای غربی و شرقی تالار ۴ در ورودی از سمت چپ و ۴ در ورودی از سمت راست امکان ورود و خروج میهمانان را به تالار فراهم می کند.
صحنه تالار وحدت
تالار وحدت با ابعاد ۱۸ *۲۰ متر و به شکل هِلالی و در اصطلاح بصورت قاب عکسی طراحی شده که با ۲۰ ردیف صندلی مجموعاً ۵۲۲ تماشاگر را در خود جای می دهد. سقف دایره ای تالار وحدت گنبدی شکل بوده که با ارتفاع ۱۹ متر و با الهام از سقف “مسجد شیخ لطف الله“ در میدان نقش جهان اصفهان از نقشینه های مشبک فلزی ساخته شده و تداعی کننده گل آفتابگردان برای تماشاگران می باشد . در مرکز این سقف ، لوستر بسیار زیبا و مدوری از کریستال به قطر ۷ متر نصب شده است.
تالار وحدت شامل طبقه همکف و ۳ طبقه بالکن می باشد و مجموعاً گنجایش ۷۳۲ تماشاگر را دارد. نمای بیرونی بالکن ها به شکل نیم دایره است که از داخل به شیوۀ کنگره های هخامنشی گچبُری شده است و دیوارۀ همۀ بالکن ها با روکشی با بافت نقش برجسته آذین بندی شده از مخمل عنابی بوده که هنر دست استادکاران کاشان است. تعداد ۶۳ چراغ دیواری کریستال در ۳ ردیف در دیواره ها ی هر یک از طبقات (بالکن ها) تعبیه شده که به همراه لوستر بزرگ سقف ، روشنایی تالار را تأمین می کند.
طبقات تالار وحدت
- طبقه اول به بالکن یک منتهی می شود که محل “جایگاه ویژه“ و همچنین جایگاه های غربی و شرقی است. جایگاه ویژه برای خبرنگاران و میهمانان خاص در نظر گرفته شده که محل آن مُشرِف به صحنه اصلی تالار وحدت است. جایگاه ویژه دارای در و راهروی مخصوص به خود است. در سمت چپ و راست جایگاه ویژه (ضلع غربی و شرقی) ۱۰ درب وجود دارد که مجموعاً ۷۸ صندلی را به خود اختصاص می دهد.
- طبقه دوم به بالکن ۲ منتهی می شود. در دیوارۀ سرامیکی ضلع جنوبی تالار انتظار این طبقه با الهام از طرح های کهن نگارگری ایرانی و تصاویری خلق شده که توجه هر بیننده ای را به خود معطوف می کند.“جایگاه مخصوص“ در این طبقه قرار گرفته و ابعاد این جایگاه ۵/۷ در ۱۰ متر است. چلچراغ بسیار زیبایی سقف جایگاه مخصوص را زینت می بخشد. جایگاه مخصوص به وسیله یک پرده مخمل که از طرف تالار به رنگ قرمز در اطراف جایگاه به رنگ آبی بوده از سالن جدا شده است. جایگاه مخصوص برای میهمانان عالی رتبه کشور و میهمانان و مدعوین برجستۀ بین المللی در نظر گرفته شده است. در طرفین جایگاه مخصوص ۱۰ درب شرقی و ۱۰ درب غربی وجود دارد که مجموعاً ۸۸ صندلی را به تماشاگران برنامه های هنری اختصاص می دهد.
فضاهای دیگر طبقه دوم
طبقه دوم تالار وحدت نیز همانند طبقه همکف از محوطه ای وسیع سالن انتظار برخوردار بوده که با سقف آینه کاری شده فضای چشم نوازی را برای مخاطبان برنامه های هنری فراهم آورده است. ارتفاع سالن انتظار طبقه همکف ۷ متر است و سقف آن گچبُری و آیینه کاری شده و همانند طبقه همکف با برخورداری از تعداد ۸ شاخه لوستر کریستالِ مات که روشنایی تالار را تأمین می کنند میزبان علاقمندان برنامه های هنری است.
تالار تشریفات
در طبقه دوم اتاق زیبا و بزرگی قرار دارد که به سالن تشریفات نامگذاری شده است. ارتفاع این اتاق ۷ متر بوده و ابعاد آن ۵/۶ * ۵/۷ متر می باشد. دیواره های این اتاق شکیل از پرده های آبی زیبا آذین شده و از این تالار برای برگزاری جلسات خاص مدیران ارشد وزارتخانه ها و سفرای کشورهای مختلف استفاده می شود.
محوطه ۶ لوستر
در ورودی ضلع شرقی و در جوار سالن تشریفات فضایی قرار دارد که سقف آن توسط هنرمندان خوش ذوق ایرانی گچبری و آینه کاری شده و روشنایی این مکان توسط ۶ لوستر سقف تأمین می شود. از این مکان در نشست های خبری با اصحاب رسانه و همچنین هم اندیشی مدیران سازمانها و ارگانها استفاده می شود.
نقاشی بسیار بزرگی از استاد “ابوالقاسم سعیدی“ در دیوار بالای راهروی منتهی به این محوطه قرار گرفته است. در این نقاشی چند الهه در سماع خورشید هستند. این اثر بعد از انقلاب در دو مرحله ابتدا به صورت جزئی و بعد به صورت کلی ترمیم شد. رو به روی آن اثر بزرگ دیگری روی بوم خودنمایی می کند که توسط استاد “رکن‌الدین سپهری زنگنه“ خلق شده است. این اثر نوگرای ایرانی با الهام از مینیاتورها و مکاتب نگارگری ایرانی ضیافتی را در دربار پادشاهان به تصویر کشیده است.
- طبقه سوم تالار وحدت به بالکن ۳ منتهی می شود و ۲ درب غربی و همچنین ۲ درب شرقی تماشاگران برنامه های هنری را به جایگاه های آن هدایت می کنند. دیوار مدور جنوبی محدوده کوچک تالار انتظار این طبقه پوششی از شیشه دارد که با نقش ها و تصاویر زیبایی توسط خانم “مهرماه گلستانه“ نقاشی شده است. ظرفیت بالکن ۳ مجموعاً تعداد ۴۴ صندلی است.
صحنه اصلی تالار وحدت
تالار وحدت دارای دو پرده اصلی نمایش است. پرده مخمل آبی سالن بصورت عمودی (بالا به پایین) و پرده زرد بصورت افقی (بغل رو) باز و بسته می شود. تالار وحدت دو سیستم پرده آهنی ضد حریق و کاملاً آکوستیک دارد. پرده آهنی اصلی منقش به طرح “زال و سیمرغ“ اثر “استاد کاظمی“ است که در جلوی دهانه صحنه قرار دارد و جایگاه تماشاگران را از صحنه جدا می کند و در صورت بروز آتش سوزی مانع نفوذ آتش از بخش داخلی صحنه تالار به جایگاه تماشاگران و بالعکس می شود. پرده های آهنی از لایه های مختلف آکوستیک و ایزولاسیون و مواد نسوز تشکیل شده و تا حد قابل توجهی از انتقال صداهای داخل صحنه به جایگاه تماشاگران جلو گیری می کند. اندازه پرده آهنی ۱۴ * ۱۰ متر بوده و به وسیله الکترو موتورهای قوی و وزنه تعادلی حرکت می کند. پرده آهنی دوم در سمت چپِ صحنه اصلی (از نگاه تماشاگران) تعبیه شده است. این پرده نیز تمامی کارایی پرده آهنی اصلی را دارد.
پروسینیوم
آوانسِن تالار وحدت با ارتفاع استاندارد ۸۰ سانتی متراز سطح زمین و قوس اصلی به طول ۱۵ متر است و همچنین فاصله دو دهانه ورودی رینه های (شکاف های نورپردازی) ۱۰/۱۴ متر عرض دارد. سن ارکستر با طول ۸۰/۱۲ متر و عمق ۹۰/۳ متر (بیشترین فاصله مرکز قوس تا سن ثابت) جایگاه مناسبی برای اجرای اپرا، موسیقی و اجرای ارکسترال نمایش های موسیقایی است. سن ارکستر تا ارتفاع ۳۰/۲ به عمق صحنه پایین می رود. این ویژگی موجب می شود تا در صورت لزوم، نوازندگان ارکستر در حین اجرای برنامه ها دیده نشوند. سن ارکستر به وسیله سیستمهای الکترو مکانیکی (چرخدنده ها، الکترو موتورهای قدرتمند) ساخت کشور آلمان و توسط نیروهای متخصص گروه فنی ماشینری (تاسیسات صحنه) کنترل و هدایت می شود. سیستم ماشینری تالار وحدت به نسبت زمان ساخت آن، یکی از بهترین و مجهزترین سیستم ها در خاورمیانه و آسیاست.
پودیوم ها (سکوها)
سن اصلی تالار وحدت در مجموع با عرض ۱۲ متر و بیش از ۳۰/۱۰ متر عمق دارای ۳ سیستم سن متحرک –سکو– است که با نام های پودیوم یک (P1) و پودیوم دو (P2) و پودیوم سه (P3) شناخته می شوند.
P1 و P2با ابعاد مساوی ۱۲ در ۴ متر و P3 به ابعاد ۱۲ در ۳۰/۲ متر در مجموع مساحتی به اندازه ۶۰/۱۲۳ متر مربع را شکل می دهند. هر سه پودیوم می توانند به اندازه ی ۶۰/۱ متر به عمق زمین و همچنین تا ارتفاع ۶۰/۴ متر از کف صحنه به سمت بالا حرکت نمایند . علاوه بر آن P1 و P2 و P3 می توانند تا ۷ درجه سطح شیب دار بسازند. استفاده از این ویژگی (طراحی سطح شیب دار) به صورت دستی یا هندلی اساساً پیش از آغاز چیدمان صحنه امکانپذیر است و در غیر این صورت امکان اجرای هیچ یک از عملیات ماشینری در کف صحنه وجود نخواهد داشت.
بر روی سطح سکوها یا پودیوم های ۱ و ۲ و ۳ دریچه هایی بصورت پرتابل تعبیه شده که با برداشتن هر کدام از آنها و قرار دادن سیستم غیب کن و تنظیم آن می توان یک بازیگر یا یک شیء را با وزن حداکثر ۱۵۰ کیلوگرم به عمق صحنه فرو برد و یا سوژه مورد نظر را از زیر صحنه آشکار کرد.
شال های کناری (والان) صحنه تالار وحدت با طول ۱۲ متر و ۱۵ متر همیشه در کناره صحنه ها آویخته است. این شال ها ضمن پوشاندن پشت صحنه تالار فضای کوچه مانندی را برای ورود و خروج بازیگران فراهم می سازد.
طبقات پشت صحنه
زیر زمین در ۲ طبقه، شامل اتاق استراحت ارکستر، مرکز تهویه مطبوع، شوفاژ، ترانسفورماتور، دستگاه‌های تقویت کننده مغناطیسی جهت تنظیم نور پروژکتورها، تلفنخانه، موتورخانه صحنه، انبار و سایر محل های مورد نیاز است.
صحنۀ گَردان
سیستم صحنۀ گَردان (واقع در پشت سن اصلی) با ابعاد ۱۲ متر عرض و ۳۰/۱۰ متر عمق قرار دارد که سنِ گردان با قطر ۱۰ متر در مرکز این سن است. سنِ گردان می تواند با سرعت های متفاوتی موافق و یا مخالف جهت حرکت عقربه های ساعت بچرخد. سنِ گردان می تواند در مکان اصلی خود (پشت صحنه اصلی) و یا به جای سن های اصلی قرار گیرد و علاوه بر آن می تواند هم زمان با حرکت به جای صحنۀ اصلی حول محور خود بچرخد. سنِ گردان می تواند تا ابتدای P2 یا ابتدای P1 به جلو رانده شود. اطراف سنِ گردان نیز به اندازه ۲ متر جایگاه شال بندی والان های عمودی و همچنین موجب اختفای رفت و آمدهای بازیگران و عوامل صحنه باشد.
طرفین صحنه اصلی و صحنۀ گردان ۴ درب در سمت راست و ۳ درب در سمت چپ قرار دارد که به اتاق های گریم و تعویض لباس ها و در سمت چپ به اتاق های فنی مرتبط می شود. در صورت نیاز می توان سن متحرک زیر سن گردان را بالا آورد تا فضای زیر سن پایین تر از کف صحنه نباشد.
از قابلیتهای سنِ گَردان می توان به این ویژگی اشاره کرد که در قُطر آن می توان از دکورهای دو طرفه چند وجهی برای نمایشها و برنامه های هنری استفاده کرد و این در حالی امکان پذیر است که هم زمان با اجرای تئاتر یا هر برنامه دیگر، چرخش صحنه یا تغییر دکور بصورت همزمان امکان خواهد داشت. از بهترین موارد استفاده از صحنۀ گَردان می توان به نصب دکورهای عظیم بر روی آن اشاره نمود و علاوه بر آن سنِ گردان این قابلیت را دارد که با واگن های چپ صحنه در حالی تعویض شود که روی آنها دکورهایی نصب شده باشد. توضیح این که همه موارد اشاره شده می تواند در حداقل زمان ممکن انجام شود.
سن جانبی (واگُن ها)
در سمت چپ (از نگاه تماشاگران) دو سیستم واگُن جانبی به صورت ریلی به همراه چرخدنده با ابعاد ۴ متر عرض، ۱۲ متر طول و ارتفاع ۳۳ سانتی متر وجود دارد. واگُن ها می توانند دکورهای بزرگی با وزن بیش از دو تُن را تحمل کنند و به داخل صحنه اصلی و به جای P1 و P2 منتقل کنند. از دیگر قابلیتهای واگُن ها جایگزینی آنها با صحنۀ اصلی است و این در حالی امکان پذیر است که صحنۀ اصلی با جا به جایی به عمق ۳۳– سانتی متر از قسمتهای ثابت صحنه پایین تر آمده که در این صورت واگن ها با صحنه اصلی تعویض می گردند. واگُن های سنِ جانبی قادر هستند جداگانه و یا با هم به صحنۀ اصلی وارد شوند. توضیح این که اسکلت اصلی واگن ها فلزی و سطح روی آن از چوب است.
سیستم های بالا برنده (سایدبارها و فلای بارها)
صحنه تالار وحدت مجهز به ۲ سیستم برقی بالابرنده در سمت چپ و ۲ سیستم برقی بالابرنده در سمت راست با نام های پانورامای ۱ و ۲ چپ و پانورامای ۱ و ۲ راست است. این سیستم های بالا برنده جهت نصب شالهای محدوده های انتهایی صحنه و همچنین ادوات نوری استفاده می گردد. بخشی از سیستم های بالا برنده برقی و برخی دستی تعادلی هستند. سیستم ماشینری بالابرندههای تالار وحدت دارای ۱۰ دستگاه بالابرنده برقی است که از ابتدای P1 تا انتهای P3 با فاصله حدود ۷۵ سانتی متر به ترتیب با نامهای E1 تا E10 شناخته می شوند و هر یک میتوانند دکورهایی به وزن ۱۰۰ کیلوگرم را جابهجا کنند.
همچنین دو سیستم بالابرنده (سیکلوراما) پانورامای برقی برای انتها و دو سیستم بالابر خاص که بصورت نعلی شکل نصب و تعبیه شده اند که کل صحنه را از قسمت چپ و راست و انتها پوشش می دهند. در فواصل بین این سیستم ها دو سیستم بالا برنده دستی تعادلی قرار دارند که به وسیله طناب های تعادلی در سمت راست صحنه هدایت می شوند که تعداد آنها ۲۴ عدد می باشد.
نکته قابل توجه اینکه کلیه امکانات ماشینری تالار وحدت توسط استراکچر سقفی که در طبقه ششم تالار وحدت تعبیه شده حمایت می شود. سیستم بالا برنده های ماشینری توسط قرقره ها و فولی ها و بوکسل ها و لوله ها به سقف و سازۀ فلزی صحنه با ارتفاع تقریبی ۳۰ متر متصل و حمایت می شوند. این سیستم می‌تواند دکورهایی را در ارتفاع ۱۵ متر را در سقف صحنه پنهان کند.
پورتال بریج
(قاب صحنه / پورتال یا درگاه) یکی از امکانات سقفی صحنه تالار وحدت است که جایگاه بروکه (سیستم نورپردازی) در پشت آن قرار دارد . پرتال بریج قابلیت حرکت در جهت عمود از یک تا ۹ متر را دارد که با آن می توان دهانه صحنه را به فراخور برنامه های مختلف کوچک و یا بزرگ کرد و علاوه بر آن می توان بر روی سیستم های بالابرنده برقی پروژکتورهای نورپردازی نیز نصب نمود. تعدادی سیستم بالا برنده دستی بالای سنِ گَردان وجود دارد. این سیستم ها به علت محدودیت ارتفاعِ سقفِ بالای صحنۀ گَردان نمی توانند دکورها یا پرده ها را پنهان کنند. روی سن های جانبی (واگن ها) چند سیستم بالابرنده برقی نیز وجود دارد.
کارگاه مونتاژ و تعمیرات
در کنار سن های جانبی، کارگاه مونتاژ و تعمیرات قرار دارد که از طریق یک در آهنی به ابعاد ۸*۴ متر به صورت کشویی برای تخلیه و بارگیری دکورها با فضای بیرونی ارتباط می یابد. در کارگاه مونتاژ دستگاه های برش عمودی و افقی و سیستم های چندکاره قرار دارد و علاوه بر آن محل استقرار دکور نمایشهای در حال اجراست. علاوه بر آن سکوها و پوِدس هایی با ابعاد متفاوت و ارتفاع های ۱۶ ، ۳۳ ، ۶۰، ۸۰ ، ۱۲۰ سانتی متر و به رنگ سیاه مات و پلکانهای متحرک با ارتفاع ۱۶ سانتی متر در اندازه های متفاوت در این کارگاه موجود است. این سازه ها در مونتاژ و ایجاد اختلاف سطح در طراحی صحنه نمایش ها و برنامه های هنری بسیار کارآمد می باشد.
امکانات نورپردازی
پشت دیوار مدور ضلع جنوبی تالار انتظار طبقه همکف، اتاق های کنترل و تنظیم نور قرار گرفته است که بوسیلۀ یک دیوار شیشه ای از تالار اصلی جدا شده است. سیستم نور تالار وحدت ساخت شرکت ADB بلژیک و تحت لیسانس کشور آلمان است. این سیستم دارای ۱۲۰ مدار ۵/۲ کیلووات است که در قسمت های مختلف سالن تماشاگران و صحنه به وسیله کوبلینگ های مخصوص فلزی تقسیم شده است.
مهمترین خصوصیت و شاخصه نورپردازی تالار وحدت سهولت دسترسی به منابع نورپردازی و فضاهای وسیع و مناسب و نیز دسترسی آسان در حین تنظیم نور پروژکتورهاست. در تمام قسمت های جاسازی پروژکتورها جایگاه قاب فیلترهای رنگی با تنوع کامل وجود دارد. سمت چپ صحنه و در انتهای صحنۀ اصلی یک سیستم آسانسور جهت دسترسی به سیستم نورپردازی گالری ها و نیز هدایت سرویس الکتروموتورهای ماشینری وجود دارد.
در سال ۱۳۷۵ سیستم نورپردازی به روز رسانی شد و تعداد پروژکتورهای تالار وحدت افزایش یافت و پروژکتورهای P.Spot – ADB 2000W و P.Spot –۱۰۰۰W ADB و نیز انواع هالوژن ها و ژوپیترهای ۹ لامپی با قدرت ADB (24V.2250W) نصب گردید.
میز نور تالار وحدت از نوع) Freedom A.D.B ( ساخت کشور فرانسه بوده و دارای حافظه دیجیتال DMX است. سیستم نوری مذکور با برخورداری از ۲۴ مستر اصلی و همچنین مسترتایمر و فلاش و مانیتور در کنار تمامی سیستم نورپردازی گذشته – آغاز افتتاح تالار وحدت– قرار دارد . مدارهای نور تالار وحدت در قسمت های ساپورت منابع نورپردازی مستقر شده که از مدار ۱ تا ۱۲۰ دارای قدرت ۵ کیلووات و همچنین از مدار ۱۲۰ تا ۲۴۰ دارای قدرت ۵/۲ کیلووات قابل بهره برداری است.
مدارهای نوری مربوطه به شرح ذیل است:
۱- کوپل (Kuppel)
کوپل در مرکز سقف صحنه و در دهانه داخلی لوستر دایره ای سالن تماشاگران قرار دارد. نورهای این قسمت از دایره داخلی لوستر به سمت صحنه می تابند. پروژکتورهایی با ADB ۲۰۰۰W و با زاویه تابشی تقریبی ۴۷ درجه تا صحنه در این قسمت وجود دارند. افت انرژی تابشی ۵ درصد با فاصله تقریبی ۱۷ متر و زاویه تابش حدود ۶۵ درجه در ابتدای آوانسن است.
۲- کابین (Kabine)
در مرکز انتهای سالن تماشاگران و قسمت فوقانی جایگاه ویژه فضای ساپورت منابع نورپردازی قرار دارد که کابین خوانده می شود. کابین با زاویه ۳۵ درجه نسبت به صحنه اصلی تالار، نور صحنه را تأمین می کند. فناوری مورد استفاده در این قسمت پروژکتورهای ADB و Roberto Joliet با قدرت ۲۰۰۰W است و همچنین دو عدد پروژکتور “Follow Spot” است.
۳- رینه های چپ و راست (Rineh R&L )
رینه های چپ و راست در دو سوی آوانسن و در چهار طبقه شکاف های موجود به صورت مورّب و با زوایای متغیر ۲۵ الی ۸۰ درجه نسبت به مرکز صحنه طراحی شده است. در رینه ها انواع پروژکتورهایADB 1000W وADB 2000W و همچنین پروژکتورهای RΦV (رایش فوگل) و نیدل ولتهای ۵۰۰W و ۱۰۰۰W تعبیه شدهاند.
نکته قابل ذکر در بحث تعداد و انواع پروژکتورها، افزایش و حتی تغییر انواع آن ها در این قسمت است. قسمتهای یاد شده (کابین، کوپل و رینه ها) در یک تقسیم بندی دوگانه در فضای سالن تماشاگران و بیرون از پرده ها قرار دارند. این تقسیم بندی به دلیل اجرای برنامه ها همزمان با باز شدن پرده‌ها انجام می پذیرد که در صورت نورپردازی همزمان نورهای بیرونی قسمت F.O.H به پرده ها برخورد نکنند. این سیستم تقسیم بندی در دستگاه های کنترل اولیه تالار وحدت وجود داشتند.
۴- بروکه (Brueke)
جایگاه بروکه در دو طبقه ۴ ردیف نصب منابع نوری در پشت تاج پروسینیوم (آوانسن) قرار دارد که تا ارتفاع یک متری کف صحنه به پایین هدایت می شود. پروژکتورهای ADB و V&R با قدرت های ۲۰۰۰W و ۱۰۰۰W می باشند که از نوع Fresnel – Pspot و Convex هستند. زوایای این منابع نوری بر اساس ارتفاع پرتابل از ۵۰ تا ۹۰ درجه متغیرند.
۵- تورم ها (Turm)
تورم راست و چپ پشت دیواره های پروسینیوم در سه طبقه و با انواع پروژکتورهای ADB و V&R (رایش فوگل) و نیز با قدرت های ۱۰۰۰W و ۲۰۰۰W طراحی شدهاند. زوایای مورب و متغیر از ۳۰ درجه تا ۸۰ درجه چپ و راست تا مرکز صحنه از ویژگی های این نورها هستند.
۶- فرزاتس (Versatz)
مدارهای فرزاتس روی کف صحنه در سمت چپ و راست برای پروژکتورهای پایه ای زمینی و بر اساس ویژگی های هر نمایش طراحی شده اند. مدارهای فرزاتس چپ و راست به صورت موازی دوبل هم روی دیواره پروسینیوم دوم و هم روی کف صحنه چپ و راست بعد از پودیوم ها قرار دارند. زوایای پروژکتور های پایه ای روی کف صحنه بر اساس ارتفاع پایه ها از ۱۰ تا ۳۰ درجه متغیر است.
۷- فرزاتس گالری (Versatz Galery)
سیستم کت واک (راهروی باریک گربه رو) به عنوان گالری های چپ و راست دارای چند مدار نوری است که دسترسی به آنها از طریق آسانسور صحنه امکان پذیر است.
۸- فرزاتس گالری عقب چپ و راست
این قسمت در پشت دیواره دوم پروسینیوم و در ابتدای قاب صحنه دوم و نیز ابتدای صحنه گردان قرار دارد. شماره مدارهای گالری عقب موازی با فرزاتس های کف صحنه و کف سن گردان نیز موازی با مدارهای فرزاتس‌های زمینی است.
۹- پُل های نوری
پل نوری متحرک اول دارای ۱۲ پروژکتور فرنزل (۲۰۰۰W) جهت نورهای رنگی پرده سیکلوراما از رو برو طراحی شده اس. پل نوری ثابت دوم در ابتدای دیواره دوم پروسینیوم و تاج دوم است که در بالای ابتدای صحنه گردان از سوی تماشاگران قرار دارد. پل دوم در سال ۱۳۷۷ ساخته شده است و دارای یک پروژکتور SKY 60 می باشد.
۱۰- گالری عقب)پروژکسیون(
گالری عقب در دو طبقه شکل گرفته است. طبقه اول شامل تمامی پروژکتورهای مخصوص افکت ها و اسلاید های نورپردازی (باران، برف، ابرهای متحرک، آتش ، اسلایدها و …) است. در طبقه دوم یک پروژکتور SKY (ARRI 60) وظیفه نور دهی رنگی به پرده‌ی سیکلوراما را از پشت به عهده دارند.
امکانات صوتی
پشت دیوار مدور ضلع جنوبی تالار انتظار طبقه همکف، اتاق های کنترل و تنظیم صدای صحنه قرار گرفته است که بوسیلۀ یک دیوار شیشه ای از تالار اصلی جدا شده است. تالار وحدت دارای یکی از بهترین و پیشرفته ترین سیستم های صوتی حال حاضر دنیاست که در تاریخ ۲۲ بهمن سال ۱۳۸۸ توسط شرکت ایرانی نصب شده و پس از آن توسط نماینده شرکت امریکاییSound Meyer راه اندازی و کالیبره شد.
دو خط خوشۀ اصلی (آرایه) در سمت چپ و راست بالای صحنه اصلی تالار قرار گرفته ، صدای تالار را تأمین می کند و هر یک از آرایه ها شامل ۱۲ عدد بلندگو و ۲ عدد ساب ووفر (Subwoofer) است. برای پوشش نقاط کوری که آرایه های اصلی بدلیل مختصات تالار نمی توانند پوشش دهند تعداد ۸ عدد بلندگوی کوچک تر در بالکن ها و همچنین ۶ عدد بلندگوی کوچک Full Front زیر آوانسن صحنه تعبیه شده است. قدرت صدا در تالار وحدت با بهره مندی از این امکانات ۳۰۰۰۰ وات است. برای مانیتورینگ روی صحنه تعداد ۱۰ عدد مانیتور ۳۸۰ وات استفاده میشود. کلیه سیستم صدا توسط دستگاه پردازشگر Galileo ساخت شرکت امریکاییSound Meyer کنترل میشود. در سال ۱۳۹۸ تالار وحدت با تغییر میکسر صدا از شرکت ژاپنی یاماها PM5D به شرکت انگلیسی DiGiCo مدل SD 10 با توان بهتر و صدای فراگیرتر پذیرای هنرمندان کشور شد. این تالار دارای تنوع زیادی از بهترین برندهای میکروفن دنیا میزبان هنرمندان کشور است.
امکانات تصویری
امکانات تصویری تالار وحدت شامل ۵ دوربین HIK VISION است که در جایگاه ویژه، جایگاه مخصوص ، رینه های چپ و راست و پرتابل نصب شده و برنامه های اجرا شده با یک دوربین ضبط شده و همچنین ذخیره می شود. تالار وحدت مجهز به دو پرده سیکلوی متحرک است و در صورت لزوم جهت پخش تصاویر از پشت پرده سیکلو و یا از رو به رو روی پرده به فراخور برنامه های مختلف از سه پروجکشن SANYO مدل XF45 – XF30 و پروجکشن پاناسونیک با لنز فیش آی استفاده می شود. این پرده ها قابلیت جا به جایی از میله E1 تا E10 را دارند.
صفحه نمایش (LED) :
این صفحه نمایش از به روز ترین تکنولوژی جهانی و بهترین کیفیت وضوح تصویر ساخته شده است. ابعاد این صفحه نمایش ۵ * ۹ متر می باشد و قابلیت پخش تصاویر با کیفیت ۴K -3D را در برنامه های مختلف دارد. دو صفحه نمایش پرتابل با همین کیفیت پخش در کناره های سن قرار گرفته که در مواقع لزوم از آن استفاده می شود.
سامانۀ اعلام حریق
سامانۀ اعلام حریقی مجموعه ساختمان تالار وحدت متشکل از دیتکتورهای حساس _ردیاب های حساس_ به دود و کپسول های اطفای حریق است که محل تعبیه آنها روی سقف قسمتهای مختلف ساختمان تالار وحدت می باشد. این سنسورها _حسگرها_ به دو دستگاه نمایشگر که در واحد برق و حراست نصب شده متصل می باشد. نحوۀ کار سیستم به این صورت است که در زمان وقوع حریق دود حاصل از آتش سوزی توسط دیتکتورهای سقفی حس می شود و موجب به صدا درآمدن آژیر هشدار شده و علاوه بر آن مکان هایی که دچار حریق شده است توسط نقاطی بر روی نمایشگر نشان داده می شود.
سامانۀ اطفای حریق
سامانۀ اطفای حریق مجموعه تالار وحدت بصورت دستی متشکل از منبع ذخیره آب، پمپهای زمینی، فایرباکس (جعبۀ آتش نشانی) و نازل های آب پاش از بالا می باشد. فایرباکس ها در کلیه طبقات و قسمتهای مجموعه نصب شده و از شیر اصلی، شلنگ و شیر آب پاش چند حالته تشکیل شده است. نازل های سقفی فقط در قسمت پشت صحنه تالار وحدت موجود می باشد که همه بصورت دستی کار می کند. نحوی کار سیستم اطفای حریق به این شکل می باشد که در زمان ایجاد حریق پمپ های زمینی توسط اوپراتور روشن می شود و آب از مخزن ذخیره به سمت فایرباکس ها و نازل های آب پاس سقفی با فشار بالا هدایت شده و قابل استفاده می باشند.کپسول های اطفای حریق نیز در ظرفیتهای متفاوت و انواع مختلف در کلیه نقاط مجموعه نصب گردیده و هر ساله در زمان مقرر همه کپسولها شارژ می شوند.
